اشنایی با شکاری اف ۱۵ جی نیروی دفاعی ژاپن

کانال تلگرام وبلاگ --> جهت ورود کلیک کنید

تاريخ : سه شنبه ۱۳۹۶/۰۵/۰۳

گردآوری و ترجمه:صادق عبدالهی

جنگنده F-15J جنگنده برتری هوایی دو موتوره نیروی هوایی ژاپن است ، که براساس جنگنده موفق McDonnell Douglas F-15 Eagle تحت لیسانس صنایع سنگین میتسوبیشی در دو مدل F-15DJ (رزمی،آموزشی) وF-15J Kai (نمونه پیشرفته تر F-15J )تولید می شود.در حال حاضر ژاپن بزرگترین مشتری F-15 Eagleایالات متحده در جهان به شمار می آید.

در فاصله ژوئن تا جولای ۱۹۷۵ ، آژانس دفاعی ژاپن (وزارت دفاع کنونی) بعنوان یکی از ۱۳ گزینه مختلف جایگزینی F-104J/DJ Starfighter و F-4EJ Phantom II به آزمایش McDonnell Douglas F-15 Eagleدر پایگاه هوایی ادواردز، پرداخت. یک فروند F-15C تک نفره ویک فروند F-15D دو سرنشینه مورد ارزیابی قرار گرفته و در تاریخ دسامبر ۱۹۷۵ ، اف-۱۵ بعنوان برنده این رقابت، انتخاب شد.دولت ژاپن تمایل خود را به خرید ۱۸۷ فروند/DJ F-15J اعلام ودر آوریل ۱۹۷۸ ،صنایع سنگین میتسوبیشی به عنوان مقاطعه کار این پروژه انتخاب شد و همزمان امتیاز تولید F-15C/D را دریافت کرد.

پس از بررسی توسط کنگره آمریکا ، دپارتمان دفاع ایالات متحده ، سیستم الکترونیک پروازی و موتور جنگنده را ازامتیاز تولید مستثنی کرد. در ابتدا ۲ فروند F-15J و ۱۲ فروند F-15DJ توسط کمپانی مک دانل داگلاس(تحت پروژه عقاب صلح peace eagle) در سنت لوئیس میسوری ساخته، اولین پرواز آن توسط نیروی هوایی ایالات متحده در ۴ ژوئن ۱۹۸۰ انجام ،ونهایتا به ژاپن صادر شد. مجصول واردشده ، در ژاپن تحت برنامه توسعه صنایع دفاعی ژاپن ،جهت ساخت جنگنده ای که نیازهای کشور ژاپن را برطرف کند، قرار گرفت. قطعات تولیدی ۸ فروند F-15Jارسالی از راه دریا توسط میتسوبیشی ژاپن مونتاژونخستین جنگنده ارسالی به شماره سریال ۸۸۰۳-۱۲ ،اولین پروازآزمایشی خود را در ۲۶ آگوست ۱۹۸۱ انجام داد.

جنگنده F-15J و پهپاد TACOM

در ۱۹۸۰ دولت ژاپن ، درخواستی را جهت دستیابی به تکنولوژی پیشرفته از طریق U.S.-Japan Forum (S&TF) ارسال کرد که رد شد. در ملاقات های سالانه ای که میان آژانس دفاعی ژاپن و دپارتمان دفاع کنگره امریکا به منظور بررسی مجدد آئین نامه های اجرایی قراردادهای بسته شده انجام گرفت ، دپارتمان کنگره ، اجازه دسترسی به تکنولوژیهای پیشرفته ای شامل ترکیبات کامپوزیت را صادر کرد.

اواخر سال ۱۹۸۱ ،اولین F-15J/DJ به اسکادران ۲۰۲ فرستاده و پس از ساماندهی مجدد در پایگاه هوایی نیوتاباروواقع در جزیره کیوشو،در تاریخ ۲۱دسامبر ۱۹۸۲،اسکادران پروازی ۲۳ آموزشی ،نامیده شد. در دسامبر ۱۹۸۲ پس از ماجرای هدف قرار گرفتن بوئینگ ۷۴۷ شماره ۰۰۷ هواپیمائی کره جنوبی توسط سوخو-۱۵ شوروی نیروی هوایی ژاپن،طرحی رامبنی بر شکل گیری اولین اسکادران این جنگنده تهیه کرد. در مارچ ۱۹۸۴ جنگنده های جدید F-15J جایگزین جنگنده های F-104J اسکادران ۲۰۳ در پایگاه هوایی Chitose گردیدند و در طول سال های ۱۹۸۷-۱۹۸۶ جای F-4EJ هارا گرفتند.

جنگنده های F-15J/DJ به استثنای(ECM تجهیزات الکترونیکی فریب رادار)،سیستم هشدار راداری و تسلیحات هسته ای ، مشابه جنگنده های F-15C/D هستند.برخی تجهیزات جنگ الکترونیک اف-۱۵ امریکایی مانند ICS وتجهیزات EWWS حذف ، سیستم های AN/ALQ-135 Internal Countermeasures توسط سیستمهای بومیECM J/ALQ-8 و سیستمهای AN/ALR-56 Radar Warning Receiver با J/APR-4RWR جایگزین شده اند.سیستم پرتابگر چف وفلیر AN/ALE-45 وسیستم هشدارراداری XJ/APQ-1 ،قطعات مربوط به تسلیحات هسته ای حذف وحمل بمبهای MER-200P در دستور کارقرار گرفت.موتور توربوفن پرات اند ویتنی ۱۰۰ ،تحت لیسانس IHI Corporation تولید می شود. F-15J ازdata link (سامانه انتقال داده) بومی MIDS/FDL استفاده می کند .

توپ ۲۰ میلی متری M61 ولکان

میتسوبیشی برنامه ارتقاچند مرحله ای Multistage Improvement Program (MSIP) جنگنده های F-15C/D را طرح ریزی ودر ۱۹۸۷ شروع به ارتقا جنگنده های F-15J/DJ خود کرد.ارتقاعات انجام شده ، شامل ارتقاء کامپیوتر مرکزی ، موتورها،سیستمهای کنترل جنگ افزار ، وافزودن J/APQ-1 countermeasures set می باشد.موتورهای The F100-PW-100 (IHI-220) توسط ارتقاع کنترل الکترونیکی دیجیتال موتور(DEEC) به F100-PW-220E (IHI-220E) تغییر یافت.فاز اولیه این ارتقا شامل توانایی ECM برای رادار AN/APG-63U و کامپیوتر مرکزی جدید لاکهید مارتین وفاز دوم شامل سیستم های جنگ الکترونیک طراحی شده توسط میتسوبیشی Integrated Electronic Warfare Systems (IEWS) برمبنای سیستم J/APQ-2 که برای جنگنده F-2طراحی شده بود می شد.در سال ۲۰۰۳ شرکت Rockwell Collins/Kaiser Electronics به عنوان یکی ازمقاطعه کاران وهمکار شرکت شیمازودر پروژه توسعه نمایشگرهای چندمنظوره ۱۱۴*۱۱۴ میلیمتری برای کاکپیت جنگنده های F-15J انتخاب شد.

جنگنده های F-15J با موشک ژاپنی AAM-3 تجهیز شده اند که با شکل متفاوت بالچه جلویی از AIM9-Sidewinder مشخص می شوند.این موشک ها مجهز به جستجوگرNECC ،فیوز مجاورتی وسر جنگی کوماتسو می باشد.۳ جایگاه حمل موشک هوا به زمین اجازه حمل بمب،راکت یا تجهیزات غلاف ECM تا ۲۳۶۰۰ پوند (۱۰۷۵۰ کیلوگرم) می دهد.سیستم کنترل تسلیحات AN/AWG-27 امکان مدیریت سلاح های جنگنده را به خلبان می دهد. در حالیکه ژاپن در تلاش برای دستیابی به جنگنده پیشرفته ای است که قابل جایگزینی F-15 باشد،همزمان به ارتقاع F-15J خود پرداخته است .در ۲۸ جولای۲۰۰۳ اولین فروند F-15J ارتقاع یافته اولین پرواز خود را انجام داد.در دسامبر ۲۰۰۴ ، دولت ژاپن ، برنامه دفاعی میان مدت خود را تصویب کرد که به موجب این طرح،طی ۵ سال جنگنده های F-15J مطابق با برنامه های آژانس دفاعی ارتقاع می یابند.این ارتقاعات مواردی شامل سیستم اجکت جدید،جایگزینی موتورهای IHI-220E ،پردازنده های قدرتمند تر،الکترونیک پروازی واویونیک پیشرفته تر ورادار AN/APG-63(V)1 ریتون هستند که از ۱۹۹۷ تحت امتیاز میتسوبیشی الکتریک تولید شده اند.رادار جدید موشک های AAM-4 (موشک هوا به هوای برد متوسط رادار فعال )را پشتیبانی خواهد کرد.

موشک هوا به هوای AAM-3

وزارت دفاع در ژوئن ۲۰۰۷ خواهان ارتقاع وتوسعه جنگنده های شناسایی گردید و برنامه ای جهت ارتقاع F-15J با غلاف های رادار دهانه ترکیبی synthetic aperture radar(رادارهای با قابلیت نقشه برداری دو بعدی از سطح) تنظیم شد تا این جنگنده ها جایگزین فانتوم های شناسایی در حال خدمت شوند.

در ۱۷دسامبر ۲۰۰۹ پس از پیروزی حزب دموکرات ژاپن در انتخابات ،بودجه ارتقاع جنگنده های شناسایی لغو شد و اولویت بر ارتقاع F-15J و Mitsubishi F-2قرار گرفت.تعداد ارتقاعات انجام گرفته روی F-15J از۲۶مورد به ۴۸ افزایش یافت،ووزارت دفاع بودجه لازم جهت ارتقاع ۳۸ جنگنده دیگر تخصیص داد گرچه بودجه کامل جهت بروزرسانی این جنگنده ها هنوز تحقق نیافته است.آمار وارقام تعداد اف-۱۵ جی در نیروی هوایی ژاپن متفاوت است ولی ارقام ۲۱۳(۱۶۵فروند F-15J و ۴۸ فروند F-15DJ)،۲۲۳(۲۰۳ فروند F-15J،۲۰ فروندF-15DJکه ۱۲ تای آول آن در مک دانل داگلاس تولید شده و۸تای بقیه از مونتاژ کیت های ارسالی ساخته شده اند ) و۲۰۹ فروند(۱۰فروند از مونتاژ قطعات آمریکایی وبقیه ۱۹۹ فروندکاملا در ژاپن)تاکنون ارائه شده اند.در مارس ۲۰۰۰ گزارشی معتبر منتشرشد که حاکی از سفارش ۲۲۰ فروند ازین جنگنده ها بود(۱۸۰ فروند مدل جی و۴۰ فروند مدل دی جی) که ازین تعداد ۱۸۷ فروند ( ۱۵۰ فروند ازمدل جی و۳۷ فرونداز مدل دی جی)تحویل گردیده اند.گزارش دیگری در سال ۲۰۰۳ تعداد جنگنده های سقوط کرده دراثر حوادث مختلف را ۱۰ فروند ذکرکرد.

۴۸ فروند F-15J به Link 16 datalink(با قابلیت پشتیبانی اف-۱۵ های نیروی هوایی آمریکا) و هلمت های مخصوص قفل موشکی مجهز گردیده اند.این هلمت ، موشک های مخصوص داگ فایت AAM-5 را که قرارست جایگزین موشک های AAM-3 شوند پشتیبانی خواند کرد.

در ۱۷دسامبر ۲۰۱۰ بودجه ارتقا جنگنده ای اف-۱۵ جی محقق شد ولی توسط وزارت دفاع به ۱۰فروند تقلیل یافت.

نیروی هوایی ژاپن از سیستم کد گذاری ۶ رقمی برای این جنگنده های استفاده میکند.اولین رقم به رقم یکان سال تولید برمیگردد(برای مثال ۱۹۸۰=۰،۱۹۸۱=۱…)،رقم دوم اشاره به دو موتوره بودن آن (عدد ۲)،رقم سوم آن اشاره به کارکرد در هر آب وهوایی(رقم ۸)وسه رقم پایانی شماره هر فروند جنگنده به ترتیب است.

مشخصات F-15J

خدمه۱: pilot

طول ۶۳ ft 9 in (19.43 m)

بالها ۴۲ ft 10 in (13.05 m)

ارتفاع۱۸ ft 6 in (5.63 m)

سطح بال ۶۰۸ ft² (۵۶٫۵ m²)

وزن بدون تسلیحات ۲۸,۰۰۰ lb (۱۲,۷۰۰ kg)

وزن با تسلیحات ۴۴,۵۰۰ lb (20,200 kg)

بیشترین وزن برخاست ۶۸,۰۰۰ lb (30,845 kg)

موتورها ۲ × Pratt & Whitney F100-100 or −۲۲۰ afterburning turbofans

نیروی تراست ۱۷,۴۵۰ lbf (۷۷٫۶۲ kN) each

نیروی تراست با پس سوز ۲۵,۰۰۰ lbf for −۲۲۰ (۱۱۱٫۲ kN for −۲۲۰) each